Run Forest, run

22 oktober 2017
Na het struikelincident en de trail in Jubbega moet ik even pas op de plaats maken.  Wat tot gevolg heeft dat ik iets van drie weken nauwelijks ren. Het plan om mee te doen aan de Teutolauf zie ik mede daardoor in rook opgaan (ook omdat er voor die zaterdagmiddag nog iets anders leuks op het programma staat).
Aangezien ik het idee om een lange afstand in dat weekend te rennen niet los kan laten probeer ik een week voorafgaande een lange duurloop als test te doen. 25 km is het plan. Wat uiteindelijk resulteert in 23 km.22688741_1624917830908197_4776560193724447777_n Daarna zoek ik op internet waar ik iets van vijfentwintig km kan rennen en wat niet te ver uit de buurt is. Mijn oog valt op de Run Forest Run in het Drentse Aa gebied. Er kan worden gekozen tussen 14 en 27 kilometer. Ik schrijf op de laatste dag dat het nog kan in voor de 27 kilometer. Dit keer vertel ik niemand wat ik van plan ben te gaan doen. Het idee dat ik alleen, maar wel georganiseerd ga rennen spreekt me wel aan. De laatste lange lopen gingen moeizamer dan ik gewend ben en als ik vandaag samen met iemand ga leg ik mezelf teveel druk op.
Half elf starten, dat betekent dat ik vroeg op moet.  Ik ontbijt in alle rust en rij daarna met een gemoedelijk tempo richting Rolde. Halverwege zet ik de auto aan de kant om de Tomtom te activeren want ik ben niet helemaal zeker van mijn RFR 21 okt 2017aeigen kompas. Op dat moment twijfel ik even. Is het wel verstandig om vandaag zo’n eind te lopen? Kan ik dat wel? Wil ik het wel? Het regent pijpenstelen. Zal ik keren? Dan ben ik half tien weer thuis. Ik zet de knop tussen de oren in de juiste stand en rij verder.
Aangekomen in het dorp word ik naar de parkeergelegenheid voor het evenement gedirigeerd. De Indian Summer ultra trail is ook vandaag (met afstanden van 60, 102 en 127 kilometer) en dat geeft een gezellige drukte. Ik kleed me om, eet een broodje en drink de meegenomen koffie en loop daarna naar de aanmelding die op de camping is.
Als ik mijn startnummer heb gekregen zie ik toch wel veel mensen die in een lange broek en een jack gaan rennen. Ik heb alleen een korte broek en t-shirt meegenomen. Gelukkig wel de armsleeves nog in de rugzak gepropt.
De start is relaxt en zo ga ik ook op weg maar mijn hartslag is verschrikkelijk hoog. Ik spreek mezelf de eerste vijf kilometer constant toe. Ophouden met dat negatieve denken dat het niet gaat lukken. Tuurlijk kan ik dit wel. Als ik wandelaars tegen kom met opmerkingen als: ‘HeRFR 21 okt 2017et ziet er prima uit’ en: ‘Je oogt nog hartstikke fit’, krijg ik meer zelfvertrouwen.
Het parcours is met linten aangegeven en ik heb de route als gpx in mijn horloge gezet. Handig, want ik wil nog wel eens een lint over het hoofd zien. De eerste 13 kilometer houd ik de voeten redelijk droog, daarna waad ik regelmatig door plassen water wat soms tot de knieën komt.  Modderpoelen waar je in vastzuigt afgewisseld met mulle zandpaden en hele mooie singletracks. Deze lopen staan bekend om hun fraaie routes en prima verzorging.
Het is een zwaar parcours maar wat is het mooi om hier te mogen lopen. Ik weet mezelf ervan te weerhouden om onderweg foto’s te maken. Er moet vandaag maar eens aan één stuk door hardgelopen worden. Alleen bij de verzorgingsposten neem ik tijd. Het zijn een soort van Hans en Grietje huisjes. Zoute stengels, nootjes, naturel chips (en insiders weten hoe ik daar over denk:-))  tuckoekjes , krentenbrood, suikerbrood, ontbijtkoek en winegums. En cola, sportdrank en water. Na zo’n post ga je weer met een goed gevoel (en gevulde maag) verder. Na 24 kilometer wordt het wat lastiger en gaat het tempo omlaIMG_5298ag. Ik kom bij twee vrouwen die zijn gestopt om de laatste drie kilometer op blote voeten verder te gaan en we rennen samen verder. Het praatje over het hoe en waarom om barevoets te lopen maakt dat de resterende kilometers snel omgaan.
Bij de finish is er de high five met Winfried Bats en klets ik nog even na met andere deelnemers. Bij de auto probeer ik het ergste vuil van mijn benen te schrapen en rij met een dikke glimlach en een opgeruimd gevoel terug naar huis.

In deze video een kleine impressie van de Run Forest Run lopen.

4 thoughts on “Run Forest, run”

  1. Goed gedaan Mettje. Maar dat had ik volgens mij ook al gezegd. Je basisconditie is meer dan prima.

  2. Als het tussen je oren maar goed zit, blijkt maar weer Hartstikke goed gedaan. Goed voor je zelfvertrouwen en vertrouwen in je knie.

Reacties zijn gesloten.