Balanceren

14 maart 2016
Afgelopen weekend ging het balansweekend voor de tweede keer op herhaling. Nadat de agenda’s in de winterperiode naast elkaar waren gelegd, bleef er maar één weekend over waarop de te rennen kilometers redelijk op elkaar sluiten.
Wiebren sputtert een beetje als ik vertel dat ik in het weekend van 11 maart met de camper naar de Veluwe wil. Veel te vroeg in het jaar, wat als het vies weer is. Misschien valt er wel sneeuw! Ik wimpel alles weg met de opmerking dat we nauwelijks van het weer afhankelijk zijn.
De week voorafgaande aan de happening vliegen de mailtjes en appjes over en weer.  Wie haalt boodschappen? Hoe laat moeten we er zijn? Wie reserveert de sauna? Hebben jullie gezien dat het heel mooi weer wordt?
IMG_1772Zaterdagochtend moet ik eerst een laag ijs van de voorruit krabben. Het heeft stevig gevroren. Het is een voorteken dat het vandaag een prachtige zonnige dag gaat worden. Ik pik Hanny op en met een gemoedelijk tempo tuffen we richting Nieuw Milligen. Als we aankomen bericht Yvonne dat ze in de file staat. Dan installeren wij ons alvast en haal ik haar straks wel bij de ingang vandaan stel ik voor.
Het plekje wat we in gedachten hebben is al vergeven en we krijgen te horen waar we wel mogen staan.  Plek 125, 126 of 127.  Even later ben ik iets meer gefocust op de bordjes dan op de weg en na een onoverzichtelijk bochtje staan we plots met de neus van de camper tegen het hek van een achteruitgang. Verkeerde weg ingeslagen. Hanny kijkt mij aan. ‘Hoe komen we hier weer weg?’ IMG_1836Want het zandpad waar we op staan is omringd door vele bomen en struiken. Ik kijk om me heen. Keren op het nabijgelegen veldje is geen optie. Daar zakken we tot de assen toe in. We kunnen alleen maar achteruit zeg ik. Niet helemaal gerust of dat gaat  goed komen. Maar vier ogen zien meer dan twee. Nadat we  weer in de goede richting staan en ik het zweet van mijn hoofd heb geveegd ga ik te voet een plekje uitzoeken en kies de meest strategische (hoe kom ik er weer met goed fatsoen vandaan) plek. Als we goed staan is Yvonne er ook.
Onder het genot van koffie met wat lekkers kletsen we bij om ons daarna om te kleden. Vandaag staat er 10 kilometer over bospaadjes op het programma.IMG_1809 Ondanks dat we dit rondje een keer eerder hebben gelopen zien beiden weinig bekends vinden ze. Na een dik uur en een hilarisch fotomoment zijn we terug. Eten een broodje en vertrekken naar de sauna in Putten. Ondanks dat het er erg druk is vermaken we ons prima.
Met het oog op de te lopen kilometers voor de volgende dag is het avondprogramma op tijd afgelopen.
De volgende ochtend wederom koud en stralend weer. Na het ontbijt met warme broodjes zijn we klaar voor het enige onderdeel voor vandaag. 14 onverharde kilometers rennen. Het weer, de omgeving en het niet al te snelle tempo maakt dat we er alle drie met volle teugen van genieten.
Bij terugkomst kunnen we buiten in het zonnetje zitten. Nog een  laatste kopje koffie met zelf gebakken koek van Yvonne en dan is het tijd op om te breken.
Gezamenlijk controleren we de checklist. Beide vrouwen kijken mee als ik van de plek weg rij zodat ik geen boom  meeneem en  is het tijd om afscheid van Yvonne te nemen.
Moe en voldaan rijden we terug naar Leeuwarden. Wat een topweekend!